Του Ονασαγόρα
Δεν τρομοκρατείται δηλώνει η Αννίτα Δημητρίου και πολύ καλά κάνει. Φυσικά, επειδή πολλοί νομίζουν -λανθασμένα- πώς η Αννίτα έχει απειληθεί για να αποχωρήσει από τις εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου στον Δημοκρατικό Συναγερμό, επιβάλλεται να σημειωθεί πως αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι περί ου ο λόγος απειλές αφορούν και άλλους αξιωματούχους του κράτους και καμία σχέση δεν έχουν με τις επερχόμενες εκλογές στο ΔΗΣΥ. Αυτά, προς αποκατάσταση τυχόν εσφαλμένων εντυπώσεων.
Όσον αφορά τον Δημήτρη Δημητρίου, η Ιστορία θα καταγράψει -και για μερικούς αυτό είναι θετικό ενώ για άλλους αρνητικό- ότι με τη στάση του ανάγκασε τον Αβέρωφ να αποχωρήσει, επιβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ανανέωση και την αλλαγή ηγεσίας.
Σε σχετική δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στην Σημερινή πρόσεξα κάποια πολύ αξιοσημείωτα στοιχεία: οι του ΕΛΑΜ σε πολύ μεγάλο ποσοστό επικροτούν την αποχώρηση Αβέρωφ από την ηγεσία του ΔΗΣΥ, ενώ οι του ΑΚΕΛ σε ένα ασυνήθιστα ψηλό ποσοστό δηλώνουν πως θα τον ήθελαν να παραμείνει!
Ευλογημένοι οι νέοι, διότι αυτοί θα κληρονομήσουν το Δημόσιο Χρέος. Χούβερ, Αμερικανός Πρόεδρος
Τολμώ να ισχυριστώ πώς η αποδοχή που έχει αυτή τη στιγμή ο Αβέρωφ στους κόλπους του ΑΚΕΛ είναι μεγαλύτερη από αυτήν που είχε στους κόλπους του δικού του κόμματος όταν ανακοίνωνε την υποψηφιότητά του. Φαίνεται πως η στάση που τήρησε ο Φούλης της καρδιάς μας έναντι της υποψηφιότητας Μαυρογιάννη εκτιμήθηκε δεόντως από τον κόσμο της Αριστεράς.
Επίσης αξιοσημείωτο, αν και αναμενόμενο, το ότι οι πλείστοι των οπαδών του Αβέρωφ προσανατολίζονται προς στήριξη Αννίτας -και αυτή είναι η παράμετρος που την χρήζει σαν φαβορί- παρόλο που το τελευταίο διάστημα οι ανατροπές και οι εκπλήξεις είναι πολύ συχνές.
Δύο στελέχη που στιγμάτισαν την ηγεσία του κόμματος τα τελευταία 30 χρόνια -Αβέρωφ και Αναστασιάδης- φαίνεται να περνούν στο πολιτικό περιθώριο για να πάρουν τη σκυτάλη της ηγεσίας οι πιο νέοι: Ο Δημητρίου ή η Δημητρίου.
Φυσικά ο νέος είναι ωραίος -στην περίπτωσή μας και η νέα είναι ωραία- αλλά, όπως λέει και το γνωστό άσμα, ο παλιός είναι αλλιώς. Οι παλιές καραβάνες λοιπόν, ακόμη και από το παρασκήνιο, θα προσπαθήσουν όπου μπορούν -άμεσα ή έμμεσα- να κινούν τα νήματα των εξελίξεων. Και ναι, το ποιος θα εκλεγεί επόμενος Πρόεδρος του Συναγερμού θα καθορίσει εν πολλοίς και το ποιος από τους προηγούμενους Προέδρους θα ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή.
Το ιδανικότερο βέβαια θα ήταν οι παλαιότεροι να επεμβαίνουν όσο το δυνατόν λιγότερο και να αφήσουν την νέα ηγεσία να προβεί σε δραστικές μεταρρυθμίσεις. Εξ άλλου η κοινωνία «φωνάζει» πώς αυτό θέλει: καινοτόμες προτάσεις και ριζική ανανέωση τόσο σε τρόπο σκέψης όσο και σε μοντέλο διοίκησης.
Κρίμα που η Αννίτα δεν αποδέχθηκε την πρόταση του Δημήτρη για μια δημόσια συζήτηση: στέρησε από πολλούς την ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα τους δύο υποψηφίους και τις θέσεις τους, σε ένα ΔΗΣΥ που αυτή τη στιγμή περιλαμβάνει τη Σάρα και τη Μάρα, από θρησκόληπτους μέχρι άθεους, από οπαδούς Χριστοδουλίδη μέχρι οπαδούς Μαυρογιάννη!
Καλή επιτυχία και κουράγιο σε όποιον εκλεγεί: ας έχουν και οι δύο υπόψιν τους πως ο κόσμος είναι πια πολύ απαιτητικός και δύσκολα συγχωράει.
Αναμένουμε την Ανατολή του νέου ΔΗΣΥ.
